194.ZBIORNIK JEZIORSKO

       JEZIORSKO 2015.08.29.      

    Patrzę na tę nie zapisaną kartę i nie bardzo wiem,jakie na niej położyć litery.Dane mi było widzieć mnóstwo ciekawych i pięknych rzeczy,ale w "dużych plikach",czyli wielkie widowisko,niewiele zaś widziałem w detalu.Zdjęcia też pokazują ogrom zjawiska,ale nie mogę pokazać samych aktorów biorących w nim udział.

Ale muszę zacząć od początku.Czytałem ostatnio dużo meldunków różnych ludzi,którzy opisywali to,co można zobaczyć na Jeziorsku.W tej chwili jest Mekka ornitologów.Skrzyknęliśmy się więc z przyjaciółmi,że i my musimy udać się na tą pielgrzymkę.A co my gorsi ?.Ano nie gorsi,jeno brak nam pewnych kwalifikacji i przyrządów z nimi związanych.Ale o tym troszkę później.Wyjechaliśmy rano koło 7-mej i szybko dotarliśmy na miejsce.Autostrada to jednak dobry wynalazek.Los zrządził,że trafiliśmy dokładnie w to samo miejsce,z którego rok temu,razem z całą wycieczką Horyzontów,oglądaliśmy tę scenę dramatu.Inscenizacja była jednak, całkowicie odmienna.Wtedy od brzegu do brzegu,rozlewała się wielka tafla wody z której sterczały resztki drzew,oblepione siedzącymi na nich ptakach.Były one niezbyt daleko,nawet przez lornetkę,można było wiele  zobaczyć.Teraz przed nami otwierała się ogromna,niezbyt miło pachnąca przestrzeń odsłoniętego dna.Jest to tak zwana cofka.Zmieniający się poziom wody,raz zalewa dno,drugi raz je odsłania,co skwapliwie wykorzystują ptaki wodne,szczególnie siewkowate i brodzące.Schodząc miedzy drzewami na brzeg,widzieliśmy nieprzebrane tłumy ptaków,krzątające się po okrytym dnie.Gdy tylko wyszliśmy na otwartą przestrzeń,całe to bractwo,wyniosło się po angielsku,na dużo bardziej odległe tereny.Teraz już były na prawdę bardzo daleko.Oglądało się je z problemami,nawet i przez lunetę.Rano,bo jak później Słońce mocno nagrzało płaty piachu,to widziało się tylko straszliwie falujące powietrze i rozmyte kolorowe plamy,w których domyślaliśmy się tylko ptaków.

A tych były nieprzeliczone ilości.Mam problemy z określeniem szacunku kilku dziesiątek ptaków,nie mówiąc o stadach wielosetnych.Tutaj były dziesiątki tysięcy,jeśli nie setki.Po prostu niepoliczalne.Czaple białe i siwe, kormorany,kaczki,gęsi,żurawie,mewy i tłumy zaprztylających drobnym kroczkiem,siewkowatych.Ale to wszystko bardzo daleko.Widzieliśmy grupę

profesjonałów.Mieli wodery(to to czego my nie  mieliśmy) i odwagę,aby brodzić,przez grząskie błoto,środkiem cofki.Byli właśnie na środku i teraz to oni płoszyli ptaki.Mieliśmy nadzieję,że  przylecą one do nas.Usiedliśmy w krzaczorach na brzegu i cierpliwie i nieruchomo,czekaliśmy na nie.Ale Gucia tam.Wyniosły się gdzieś dalej.Wytrzymaliśmy na tej słonecznej patelni,bite 7 godzin,łudząc się,że za chwilę jakieś przylecą i siądą koło nas.Nic z tego.Nad głowami przelatywały nam tylko błotniaki stawowe i klucze żurawi.Nieraz  powstawał harmider i ogromne ilości ptaków,zrywały się na gwałt.Trzeba było wtedy na gwałt,zadzierać głowę i pilnie popatrywać na niebo.Na pewniaka można było przypuszczać,że  gdzieś w pobliżu,wałęsa się bielik.

.W końcu naładowani ogromną ilością wrażeń ogólnych,a minimalną detalicznych,pożegnaliśmy cofkę i ruszyliśmy NACH HAUSE.

Ponieważ mój stan psychiczny ,mocno nadwyrężony,doznanymi niepowodzeniami,potrzebował natychmiastowej pomocy,przyjaciele(a ich poznaje się w potrzebie)na najbliższym leśnym parkingu,gorliwie mnie reanimowali.I chwała im za to.

KULIKI WIELKIE-NUMENIU ARQUATA

PROFESJONALIŚCI PRZEZ 500 MM.

PRZEZ 150 MM

PRZEZ 18 MM

GRUS GRUS

SAMIEC BŁOTNIAKA STAWOWEGO-CIRCUSAERUGINOSUS

WSZYSTKO  SOĘ ZRYWA.TRZEBA WYPATRYWAĆ BIELIKA

GRUS GRUS

J.W

J.W

A OTO I KRÓL-HALIAEETUS ALBICILLA

ŻURAWIE ZRYWAJĄ SIĘ NA WIECZORNE KARMIENIE

J.W

TŁUMY GĘSI

TŁUMY ŻURAWI

TŁUMY WSZYSTKIEGO

INTENSYWNA REANIMACJA

TE CZERWONE KÓŁECZKO NA KOŃCU ZBIORNIKA,WYGLĄDA NA PONIŻSZYM ZDJĘCIU..................

..........TAK.ZAPRZYJAŹNIONY ORNITOLOG DAŁ MI TĘ MAPKĘ,OSTRZEGAJĄC,BEZ WODERÓW TAM NIE ŁAŹ BO BŁOTO SIĘGA PO JAJA. I JAK JA BYM MÓGŁ IŚĆ Z KOBIETAMI,SKORO ONE,BIEDACZKI,NIE MIAŁY BY NAWET MOŻLIWOŚCI,SPRAWDZIĆ DOKĄD IM SIĘGA