.STREFA 33: 56.POLA OBORSKIE-KONSTANCIN,JEZIORKA

POLA OBORSKIE-KONSTANCIN,JEZIORKA.2014.02.05-06.

W TYM TYGODNIU POJAWIŁA SIĘ PIĘKNA POGODA. IDEALNA DO FOTOGRAFOWANIA.PRZEKONAŁEM SZWAGROWSKIEGO,ŻE POWINIEN ZROBIĆ DOBRY UCZYNEK I WYBRAĆ SIĘ ZE MNĄ NA POLA OBORSKIE,ABY POWTÓRZYĆ SESJĘ Z GÓRNICZKAMI. WYBRALIŚMY SIĘ RANO. NA MIEJSCU BYLIŚMY JUŻ O
8,30. PO DRODZE POWITAŁO NAS STADO SAREN I ABSOLUTNA PUSTA .PO DRUGIEJ STRONIE RŻYSKA,ZAUWAŻYŁEM JAKIEŚ MAŁE PTAKI. PODCHODZĘ BLIŻEJ. TO TYLKO TRZNADLE I MAZURKI. DWIE GODZINY SZWĘDANIA SIĘ PO POLU,POTWIERDZIŁY OBAWY. GÓRNICZKI SIĘ WYNIOSŁY. MOŻE MIAŁY JUŻ DOSYĆ PRZEŚLADUJĄCYCH JE TŁUMÓW LUDZI. SZCZEGÓLNIE W SOBOTĘ I W NIEDZIELĘ. JEDZIEMY DO KONSTANCINA. KTOŚ WIDZIAŁ TAM NAD JEZIORKĄ,DZIĘCIOŁY-ZIELONEGO I CZARNEGO,ZIMORODKA I STRZYŻYKI. RUSZYLIŚMY PRZY MOSTKU KOŁO STAREJ PAPIERNI. POCZĄTKOWO PROWADZĄCA PRZEZ KRZACZORY DROGA,WYPROWADZIŁA NAS NA PIĘKNE I PTASIO,BARDZO ATRAKCYJNE TERENY.
OD RAZU,DAŁ SIĘ TEŻ ZAUWAŻYĆ WYJĄTKOWY,JAK NA TĘ PORĘ ROKU,PTASI RUCH I GWAR. PO KILKUSET METRACH,DROGA POPRZEZ MOSTEK,WYPROWADZA NAS NA TEREN PARKU. WIDAĆ NAWET SŁYNNE UZDROWISKOWE,TĘŻNIE KONSTANCIŃSKIE. O ATRAKCYJNOŚCI TEGO MIEJSCA ŚWIADCZY WSPÓŁCZYNNIK FOTOGRAFICZNOŚCI. OPRÓCZ NAS,NA TYM NIEZBYT WIELKIM TERENIE,GRASUJE JESZCZE DWÓCH FOTOGRAFÓW. NASTĘPNEGO DNIA,DOŁĄCZY JESZCZE TRZECI.
Z CIEKAWOSTEK UDAŁO MI SIĘ ZALICZYĆ STRZYŻYKA I CZECZOTKĘ. MAGIA TEGO MIEJSCA POWODUJE,ŻE PRZYJEŻDŻAM TU JESZCZE RAZ,NASTĘPNEGO DNIA, RANO. IDĘ SPOKOJNIE I ROZGLĄDAM SIĘ DOOKOŁA. JEST NA CO POPATRZEĆ. JEDEN Z WCZORAJSZYCH,ROZSTAWIŁ NAMIOT W KSZTAŁCIE I WIELKOŚCI BECZKI, NAD MAŁYM ROZLEWISKIEM I CZATUJE W NIM NA ZIMORODKA. OLBRZYMIE CHŁOPISKO. NIE WIEM JAK SIĘ MIEŚCI W TAK MAŁYM NAMIOCIKU I CO ROBI ZE SKURCZAMI. OMIJAM GO PO CICHEŃKU I PO CHWILI MAM WIDOK NA WIELKIE STADO CZYŻY,A NA DOLE,NA NURKUJĄCE PERKOZKI. NA JEDNEGO PRAWIE WLAZŁEM. PRZESTRASZONY,SCHOWAŁ SIĘ POD KRĄ. WYCHYLIŁ TYLKO Z POD NIEJ,GŁOWĘ I KIKOWAŁ NA MNIE. GDYBYM NIE WIEDZIAŁ,ŻE TAM JEST,NIGDY BYM GO NIE ZAUWAŻYŁ. WRACAM I WIDZĘ,ŻE NAMIOCIKU NIE MA. ZATEM FACET DORWAŁ ZIMNEGO. POPATRUJĘ PRZEZ LORNETKĘ,CZY MOŻE GDZIEŚ NIE SIEDZI JESZCZE W POBLIŻU (ZIMORODEK,A NIE FACET). NIE WIDZĘ,OPUSZCZAM ROZCZAROWANY LORNETKĘ I WIDZĘ KOLOROWĄ PLAMĘ,TUŻ PRZED SAMYM NOSEM. SIEDZI PRZEDE MNĄ NA GAŁĘZI DRZEWA,ODDALONY O JAKIEŚ 10 METRÓW. ZACZYNAM ROBIĆ ZDJĘCIA,A POTEM MÓJ PTASI TANIEC,PÓŁ KROKU DO PRZODU I TRZY ZDJĘCIA,PÓŁ KROKU DO PRZODU I NASTĘPNE TRZY. TAŃCOWAŁEM TAK,AŻ POZWOLIŁ MI ZBLIŻYĆ SIĘ NA 5 METRÓW. W MIĘDZYCZASIE ZESKOCZYŁ DO WODY I ZŁAPAŁ RYBEŃKĘ. BLIŻEJ SIĘ NIE DAŁO. ZACZĄŁ PRZESKAKIWAĆ Z JEDNEJ GAŁĘZI NA DRUGĄ,BYŁ JEDNAK CIĄGLE W POBLIŻU. NIESTETY. ZACZĘŁO SIĘ KOŁO MNIE GROMADZIĆ ZBYT WIELU KIBICÓW I BIEDACZYNA NIE WYTRZYMAŁ NERWOWO. W ROZPACZY WZNIOSŁEM OCZY KU NIEBIOSOM...I ZOCZYŁEM SIEDZĄCEGO NAD MOJĄ GŁOWĄ,CZARNEGO DZIĘCIOŁA. FAJNIE BYŁO,ALE ZA BARDZO GAŁĘZIASTO. I TAK POSZWĘDAŁEM SIĘ DO 12.
ZROBIŁO SIĘ ROJNO I GWARNO. TEGO NIE LUBIĘ. JADĘ DO DOMU. BĘDĘ TU JEDNAK WPADAŁ CZĘSTO,BO MIEJSCE MA WIELKI UROK I MOŻLIWOŚCI.